Παύλος Μωυσιάδης: Ο καπετάνιος του ποντιακού αντάρτικου

Παύλος Μωυσιάδης: Ο καπετάνιος του ποντιακού αντάρτικου

Η γέννηση του ποντιακού αντάρτικου

Έτσι γεννήθηκε η πρώτη ομάδα ανταρτών του Αλτίνογλου Τσιφλίκ από 12 νέους, με επικεφαλής και πρωτοπαλίκαρο τον Παύλο Μωυσιάδη, μεταξύ των οποίων και ο Χαράλαμπος Τσαγκαρίδης, ο Ευθυμιάδης Αναστάσιος, ο Παπαδόπουλος Παύλος, ο Παπαδόπουλος Ιωάννης, που συμμετείχαν στο αντάρτικο του Πόντου και έδρασαν στα βουνά του βιλαέτι Σεβάστειας, μεταξύ Αμάσειας και Τοκάτης.

Ο Άλλος ως Απειλή ;

 

                                                   

ΑΛΙΕΥΜΕΝΟ   ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΑ ΔΗΠΕΘΕ ΑΓΡΙΝΙΟΥ  2017 -2018  ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ  ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΕΠΙΜΕΛΗΘΗΚΕ Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΤΣΑΡΗΣ

…Κάθε τυχαία συνάντηση με τον Άλλον είναι ένα αίνιγμα , ένα μεγάλο  ερωτηματικό , ενα μυστήριο . Για τους περισσότερους ανθρώπους ο κόσμος εκεί έξω αποτελεί μια πηγή ανησυχίας  που προκαλεί φόβο για το άγνωστο ή τρόμο για τον θάνατο .

Ο Ηρόδοτος γνώριζε ότι ο άνθρωπος είναι από την φύση του συντηρητικός και κατάλαβε  ότι , για να γνωρίσεις τους Άλλους , πρέπει να βγεις  στο δρόμο ,να κινηθείς προς αυτούς και να θέλεις να τους συναντήσεις  , γιατί  για να γνωρίσουμε  τους εαυτούς μας πρέπει να γνωρίσουμε τους Άλλους , μιας και αυτοί είναι ο καθρέφτης που μέσα βλέπουμε τους εαυτούς μας .Ήξερε ότι για να καταλάβουμε καλύτερα τους εαυτούς μας ,πρέπει να καταλάβουμε καλύτερα τους Άλλους , να μπορέσουμε να συγκριθούμε μαζί τους , να αναμετρηθούμε με εκείνους ,να τους αντικρύσουμε .

…Όμως στην πράξη αυτό φαίνεται ότι είναι αρκετά δύσκολο . Η ανθρώπινη εμπειρία δείχνει ότι την πρώτη στιγμή , αντανακλαστικά , ο άνθρωπος αντιδρά μπροστά σε κάποιον  Άλλον με επιφύλαξη  και συγκράτηση , δυσπιστία ή ξεκάθαρη απροθυμία, ή ακόμη και εχθρότητα .  στην μακρά πορεία της ιστορίας , όλοι εμείς οι άνθρωποι έχουμε καταφέρει παρά πολλά χτυπήματα και έχουμε προκαλέσει ο ένας στον άλλον παρά πολύ πόνο προκειμένου να αλλάξουμε τα πράγματα . Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ολόκληροι πολιτισμοί έχουν χαρακτηριστεί από αυτή την αίσθηση της αποξένωσης μπροστά στον Άλλον . Οι Έλληνες αποκαλούσαν τους μη Έλληνες βαρβάρους  , αυτούς που μιλούσαν ακατάληπτα και δεν μπορούσαν να γίνουν κατανοητοί , τους οποίους γι΄αυτόν το λόγο καλύτερα ήταν να τους κρατάμε σε κάποια απόσταση .Ο Ρωμαίοι έχτισαν ένα δίκτυο από συνοριακά τείχη μπροστά στον  Άλλον , τα λεγόμενα λίμνες . Οι Κινέζοι αποκαλούσαν ξένους τους μη Κινέζους  από την πλευρά του ωκεανού και έκαναν   ο,τι  μπορούσαν για να τους κρατήσουν μακριά .

… Πόσο διαφορετική παρουσιάζεται η εικόνα του ιδίου Άλλου την εποχή που οι άνθρωποι πίστευαν πως οι θεοί μπορούσαν να πάρουν την ανθρώπινη μορφή και να συμπεριφέρονται  σαν άνθρωποι . Επειδή εκείνη την εποχή κανείς δεν μπορούσε να είναι βέβαιος για το αν ένας ταξιδιώτης πλησίαζε  , νομάδας ή ξένος ήταν άνθρωπος ή θεός που έμοιαζε με άνθρωπο . Αυτή η αβεβαιότητα , αυτή η κρυφή αμφιβολία συνιστά μια από τις πηγές της κουλτούρας της φιλοξενίας .

Όταν βλέπεις....έχε το νού σου !

Takis Psaridis

Όταν βλέπεις ότι καλλιεργείται εκ νέου το μίσος, η πόλωση και ο διχασμός να ξέρεις ότι έρχονται μαύρες μέρες για τον τόπο.
Όταν βλέπεις να αναδεικνύεται ως το μέγιστο πρόβλημα της χώρας ότι ο Τσίπρας και ο Κουτσούμπας δεν δέχονται -και πολύ καλά κάνουν, να γίνουν ντεκόρ του Μητσοτάκη στην τελετή για την Μαρφίν, να ξέρεις ότι καλλιεργείται το μίσος και ο διχασμός.
Όταν βλέπεις τους τυμβωρύχους πάνω στους νεκρούς της Μαρφίν να χρεώνουν το έγκλημα στο κίνημα κατά των μνημονίων και στην αριστερά, να ξέρεις ότι καλλιεργούν το μίσος και τον διχασμό.
Όταν βλέπεις να περνούν νόμους που καταστρέφουν το περιβάλλον σε μια περίοδο ελλειμματικής λειτουργίας του κοινοβουλίου, να ξέρεις ότι κάνουν αδίστακτα την δουλειά τους.
Όταν βλέπεις να πληρώνονται τα μίντια με εκατομμύρια και σε συνθήκες πλήρους αδιαφάνειας, όταν βλέπεις να επανέρχονται νόμοι για μυστικά κονδύλια στην ενημέρωση, τότε να ξέρεις ότι ακούς μόνο αυτά που εκείνοι θέλουν να ακούς και ότι η χώρα έχει πρόβλημα δημοκρατίας.
Όταν βλέπεις τα ματ να επιτίθενται σε παιδιά που πίνουν μπύρες στην πλατεία, αφού προηγουμένως τους είπαν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα να ανοίξουν τα σχολεία, αφού προηγουμένως υμνολόγησαν και λιβάνισαν τον σωτήρα «Μωυσή» που έσωσε την Ελλάδα και επομένως η χώρα «νικάει», τότε να ξέρεις ότι η πολιτικοποίηση της πανδημίας προοιωνίζεται μεγάλο κακό για τον τόπο.
Όταν δηλαδή βλέπεις να καλλιεργείται το μίσος και ο διχασμός, τότε να ξέρεις ότι έρχονται μαύρες μέρες γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να περισώσουν όπως μπορούν την καρέκλα της εξουσίας τους μπροστά στην τεράστια κρίση πού έρχεται για τον καθένα και την κοινωνία μας.-

"Έδωσες εσύ"

"Ενα χαρακτηριστικό περιστατικό που αξίζει να διασωθεί είναι και τούτο:
Οταν άρχιζε ο Ελληνο'ι'ταλικός πόλεμος,ο Κεφαλληνός, καταλαβαίνοντας το αληθινό νόημα αυτού του πολέμου, δηλ. τον αντιφασιστικό χαρακτήρα που αναγκαστικά αποχτούσε, πήγε ο ίδιος στο Μεταξά και πρόσφερε μια σειρά αφίσσες που θα έκαναν οι μαθητές του στο εργαστήριο χαρακτικής της Σχολής. Τότε η Βάσω Κατράκη έκανε τη γνωστή αφίσα που παριστάνει τη χωριατοπούλα που πλέκει για τους στρατιώτες. Ο Α.Τάσσος την αφίσα με τον ένοπλο φουστανελά που δείχνει με το δάχτυλο το διαβάτη και τον ρωτά:
"Έδωσες εσύ" (εννοώντας τι έδωσες για τον εθνικό αγώνα), και άλλα.
Όταν πέθανε ο Μεταξάς κι ανοίχτηκε η διαθήκη του, διαπιστώθηκε πως κληροδοτούσε όλη την περιουσία του στους συγγενείς του και τίποτα στον εθνικό αγώνα, που τον είχε τόσο ενισχύσει το σύνολο σχεδόν του λαού και μάλιστα από το υστέρημά του. Κάποιος άγνωστος πήρε τότε μια αφίσα του Τάσσου και την κόλλησε πάνω στον τάφο του στο Α΄Νεκροταφείο".
Υποσημείωση του Γιώργου Πετρή στην "Επιθεώρηση Τέχνης" 1962.
Ο Τάσσος σε νεαρή ηλικία και οι αφίσες:Η δική του και της Βάσως.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΜΕΝΟΙ

...Τα καλύτερα παιδιά μας τα πουλήσαμε. Τα αφήσαμε να σπαταλούν τη ζωή τους σε λογιστικά

βιβλία, σε γραφεία εταιρειών, σε άψυχους λογαριασμούς. Τα κάναμε σκλάβους με τίτλους διευθυντικού στελέχους. Τα ταΐσαμε χρήματα, τα σπουδάσαμε χρήματα, τα μάθαμε να σκέφτονται χρήματα, να υπηρετούν χρήματα, να ονειρεύονται χρήματα, να παντρεύονται χρήματα, να γεννάνε χρήματα, να είναι χρήματα. Μιλούν άπταιστα τα χειρότερα Αγγλικά (αυτά της δουλειάς) και άθλια τα καλύτερα Ελληνικά (τα Κυπριακά). Όταν τα χρήματα λείψουν, από πού θα κρατηθούν;

Αντικαταστήσαμε το γλέντι στην πλατεία του χωριού με το σκυλάδικο. Τον έρωτα με το στριπτιζάδικο. Τα αναγκαία για την επιβίωση, με ένα τζιπ γεμάτο άχρηστα ψώνια. Τον ελεύθερο χρόνο με την υπερωρία. Κάναμε το παιγνίδι των παιδιών υπερπαραγωγή, σε πάρτι γενεθλίων κατά παραγγελία. Ξεχάσαμε ποια είναι τα βασικά συστατικά της ύπαρξής μας, ως ατόμων και ως κοινωνίας, αντικαθιστώντας τα με ότι μάς γυάλισε στη βιτρίνα. Γίναμε ότι μας έπεισε ο διαφημιστής, η τηλεόραση ή το περιοδικό να γίνουμε. Καταντήσαμε οπαδοί ομάδων, φανατικοί, με μαχαίρια και μίσος. Έφηβος, προτού σιχαθώ όλες τις ομάδες εξίσου, ήμουν με την Ομόνοια. Μια μέρα που έπαιζε με το ΑΠΟΕΛ, αρρώστησε ο τυμπανιστής των αντιπάλων. Ήρθαν στην άλλη κερκίδα και μου ζήτησαν να πάω στη δική τους, για να παίξω το τύμπανο. Πήγα ευχαρίστως.

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΙ

http://ergazomenoi-ota.blogspot.g

του Περικλή Καπετανόπουλου
Κάτω από άμεση γερμανική εποπτεία περνούν τον Μάρτιο δώδεκα ελληνικοί δήμοι, δύο αιρετές περιφέρειες και μια αποκεντρωμένη διοίκηση, σε εφαρμογή της ελληνογερμανικης συμφωνίας του Μαρτίου 2010, μεταξύ Γ. Παπανδρέου και Αγκελας Μέρκελ.
Πρόκειται για τους δήμους Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Λάρισας, Καλλιθέας , Βέροιας, Κοζάνης, Καρδίτσας, Ρόδου, Αμφιλοχίας, Παιωνίων, Πλαστήρα και Νεάπολης , τις αιρετές περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας και Δυτικής Μακεδονίας και την αποκεντρωμένη διοίκηση Αττικής.
Σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών Ευρ.Στυλιανίδη, το Γερμανικό Υπουργείο Εσωτερικών θα αξιολογήσει δομές και υπηρεσίες και θα ετοιμάσει το κατάλληλο « μοντελάκι» για κάθε τύπο Δήμου της νέο-αποικίας που λέγεται Ελλάδα, ήτοι: Δήμος –πρωτεύουσας, μεγαλούπολη, αστικός, ημιαστικός, αγροτικός, τουριστικός, ορεινός, κ.α.
Στόχος της γερμανικής διοίκησης είναι :
- Η μείωση κατά τα 2/3 του προσωπικού που εργάζεται σήμερα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
-Η ανάληψη από επιχειρηματικα σχήματα των κερδοφόρων λειτουργιών και αρμοδιοτήτων που ασκούν σήμερα οι Δήμοι και τα νομικά τους πρόσωπα.
-Η εξυπηρέτηση των γερμανικών επιχειρηματικών συμφερόντων, μέσα από την δημιουργία μικτών επιχειρήσεων (ΣΔΙΤ), με αξιοποίηση των κονδυλίων του αναπτυξιακού νόμου και του ΕΣΠΑ. Πρωταρχικοί τομείς που ενδιαφέρουν τη γερμανική πλευρά είναι η διαχείριση των απορριμμάτων, η ενεργεία κάθε μορφής και τα ελληνικά τουριστικά θέρετρα.
Για να καταλάβουμε τι σημαίνουν όλα αυτά θα θυμίσουμε ότι σε παλιότερη ανακοίνωσή της η Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. δημοσιοποίησε ορισμένα ονόματα αιρετών που βρίσκονται σε συνεργασία με τον Γερμανό Υφυπουργό Εργασίας και απεσταλμένο της Καγκελαρίας στην Ελλάδα, Χανς-Γιοαχιμ Φούχτελ . Τους αποκάλυψε άλλωστε ο κ. Φούχτελ, όπως και το αντικείμενο των συνομιλιών τους. Δεν είναι άλλο από το ξεπούλημα των βασικών αρμοδιοτήτων των Δήμων, όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, σε ιδιώτες εγχώριους και μη. Ο κ. Φούχτελ και η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ επιβεβαίωσαν την Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. ως προς τη σπουδή της κυβέρνησης και των αιρετών να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών των Δήμων.
Προς τι όλο αυτό το ενδιαφέρον; Μήπως για να έρθουν οι οργανωμένοι και έμπειροι Γερμανοί να μας φτιάξουν τους δήμους; Το ακούμε αυτό από ορισμένους οπαδούς της «νέας τάξης πραγμάτων». Άλλωστε μια νέα τάξη για την Ευρώπη δεν ευαγγελιζόταν και ο Αδόλφος Χίτλερ; Η αλήθεια όμως είναι άλλη. Οι Γερμανικοί δήμοι είναι καταχρεωμένοι σε βαθμό κακουργήματος.Με άλλα λόγια οι Γερμανικοί δήμοι και τα κρατίδια είναι στο χείλος της χρεοκοπίας. Είναι λοιπόν αναγκασμένοι, δήμοι και κρατίδια, , αν δεν βάλουν στο χέρι τα κονδύλια των ελληνκων δήμων μεσω ΕΣΠΑ καθως και τις ελληνικες πλουτοπαραγωγικες πηγες, να χρηματοδοτηθούν από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση γεγονός που θα σημάνει την εκτίναξη του δημόσιου χρέους και ελλείμματος με αποτέλεσμα να υποβαθμίσουν την πιστοληπτική ικανότητα της Γερμανίας , οι οίκοι αξιολόγησης και να εκτιναχθούν τα επιτόκια δανεισμού που σήμερα είναι γύρω 1% και δεν δημιουργούν πρόβλημα δανεισμού στην χώρα. Έτσι η Γερμανία θα γευτεί κι αυτή τον φαύλο κύκλο της χρεοκοπίας όπως και οι χώρες του Νότου, αν δεν λεηλατήσει την ελληνικη Τοπική Αυτοδιοικηση.
Ετσι εξηγείται γιατι με τόση επιμονή όλο το προηγούμενο διάστημα ο «καλοκάγαθος» χερ Φούχτελ, εντεταλμένος πληρεξούσιος υπουργός (όπως και επί Κατοχής 1941-44) της γερμανικής κυβέρνησης για την Ελλάδα, όργωσε απρόσκλητος κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Αποστολή του ήταν να πείσει με «καθρεφτάκια και κάθε λογής υποσχέσεις» για συνεργασία «από τα κάτω» και κοινή δράση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μέσω δικτύων, αδελφοποιήσεων πόλεων κ.λπ. με εμπειρογνώμονες, επιχειρηματίες και κοινωνία των πολιτών. Και απ΄ότι φαίνεται, σε ορισμένες περιπτώσεις τα κατάφερε. Στο επίπεδο της συνεργασίας από τα «κάτω «εντάσσεται και η Ελληνογερμανική Συνέλευση, που οργανώθηκε φέτος επεισοδιακά το Νοέμβριο στη Θεσσαλονίκη.
Σε κυβερνητικό επίπεδο τώρα, υπάρχει στενή συνεργασία μεταξύ του ομοσπονδιακού υπουργείου Οικονομικών και Τεχνολογίας της Γερμανίας με τη συμμετοχή της Taskforce EU και τον γερμανομαθή υπουργό Εσωτερικών κ.Στυλιανίδη, την Ένωση των Περιφερειαρχών (ΕΝ.ΠΕ) και την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας(ΚΕΔΕ). Ας σημειωθεί ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δημάρχων και περιφερειαρχών, που συνεργάζονται με τους Γερμανούς, εξελεγησαν στις εκλογές του Οκτωβρίου 2010, και ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Σήμερα οι ίδιοι αιρετοί των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων πιέζουν μέσω υπουργείου Εσωτερικών, να παραταθεί η θητεία τους έως το τέλος του 2015, γιατί όχι και μέχρι το 2022, όταν περατωθεί η εφαρμογή των μνημονίων; Ο λόγος είναι απλός. Γνωρίζουν γιατί έρχονται καθημερινά σε επαφή με πολίτες, ότι η επανεκλογή τους, ακόμα και με τρικομματικη στήριξη στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Ιουνίου του 2014, θα είναι από δύσκολη έως αδύνατη. Οι τοπικές κοινωνίες τους έχουν γυρίσει τη πλάτη και τους έχουν ταυτίσει με ότι εκπροσωπούσαν και συνεχίζουν να εκπροσωπούν: το Μνημόνιο και την νέα τάξη πραγμάτων. Άρα έχουν ένα λόγο παραπάνω ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και ο κ. Σαμαράς να αναβάλλουν τις αυτοδιοικητικες εκλογές, τουλάχιστον για 18 μήνες, αφού έτσι επιθυμεί και το Βερολίνο. Ποιος ξέρει τι μπορεί να γίνει, αν στη θέση των σημερινών πειθήνιων δημάρχων, εκλεγούν δήμαρχοι, πολιτικά αντίθετοι από τις πολιτικες του Μνημονίου, με αυτοδιοικητική συνείδηση και πατριωτικό πνεύμα; Τότε πραγματικα αρχίζουν τα δύσκολα…

Αντί ευχών για το νέο έτος

Πηγη : http://www.kalavrytanews.com

σχόλιο Δημήτρη Σταθακόπουλου

Οι απελπισμένοι ( λαός ) δεν είναι άμοιροι αυτών των καταστάσεων. Συχνά αναφέρω ( εγωϊστικά ), τι έκανα ώς πράξεις και όχι μόνον λόγια. Δυστυχώς πήγαν στον βρόντο, διότι 1 κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Πρέπει όλοι μαζί και με έμπνευση ιδεολογικού υπόβαθρου. Οι μεγάλες πολιτικοκοινωνικές επαναστάσεις / ρήξεις έγιναν από ιδέες που έφεραν οι Λόγιοι και υποστήριξε η αστική τάξη, η οποία πυροδότησε το λαό. Αυτά δεν υπάρχουν στη σημερινή Ελλάδα. Οι λόγιοι είναι φερέφωνα εξουσιαστών , η αστική τάξη απαίδευτοι νεόπλουτοι και ο λαός αμαθής και απονευρωμένος , κοινός υπήκοος ( υπό + ακούω ) ή ραγιάς. Από την άλλη όσοι θα μπορούσαν να μπούν μπροστά ( αγνά ), ξέρουν καλά την ιστορία, όπου όλοι οι μπροστάρηδες στο τέλος μπήκαν φυλακή ή δολοφονήθηκαν. Ποιός λοιπόν να το τολμήσει ; Ελπίζω όμως σ' ένα Εντροπικό γεγονός που θα φέρει την ευχάριστη και μη στατιστικά προβλέψιμη έκπληξη /αλλαγή. Οπως ειπώθηκε, μετά τον Επιτάφιο ακολουθεί η Ανάσταση . Οψόμεθα !!!


Δημήτρης Σταθακόπουλος

Δρ. κοινωνιολογίας της ιστορίας, Παντείου πανεπιστημίου Διπλωματούχου Βυζαντινής μουσικής - μουσικολόγου Μέλους του international society for ethnomusicology Bloomington Indiana Univ. Δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω Μέλους του Δ.Σ του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά Μέλους της Ελληνικής αντιπροσωπείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση Δικηγόρων CCBE

Μπογιόπουλος .. θυμωμένος

Δες εδώ το βίντεο

Είναι η μοναδική φορά που είδαμε τον δημοσιογράφο Νίκο Μπογιόπουλο να δίνει την αίσθηση ότι μιλάει θυμωμένα.
Και πρέπει να τα είχε πάρει στο κρανίο, αφού οι εκπρόσωποι Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ που ήταν στο πάνελ της τηλεοπτικής εκπομπής που συμμετείχε πέρα ότι έδειχναν να αμφισβητούν τα οικονομικά στοιχεία που επικαλούταν, -ο Ν. Μπογιόπουλος αναφέρθηκε ότι τα τελευταία χρόνια στους τραπεζίτες δόθηκαν από εθνικούς πόρους 145 δισεκατομμύρια, ότι απ’ το ετήσιο ΑΕΠ που είναι 190 δις. τα 74 είναι δεσμευμένα σε τόκους και τοκοχρεολύσια και πλήθος άλλων οικονομικών στοιχείων- , Τζήμερος, Ασημακοπούλου και Κωνσταντινόπουλος μονότονα επαναλάμβαναν κάποια κλισέ του τύπου «πέστε μας προτάσεις», «προτείνατε εναλλακτικές λύσεις» …

Πέρα απ’ τις ηλιθιότητες του Τζήμερου που έφτασε να ισχυριστεί ότι το ΚΚΕ κυβερνούσε όλα αυτά τα χρόνια, όταν ο εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ Ο. Κωνσταντινόπουλος επιχείρησε να κάνει προσωπική επίθεση στον Μπογιόπουλο για το ότι έχει εργοδότη τον Χατζηνικολάου και ότι είναι επαγγελματικό στέλεχος του ΚΚΕ πήρε πληρωμένες απαντήσεις.

ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

.....Αυτό που ζούμε και θα ζήσουμε είναι η εκδίκηση της πολιτικής πραγματικότητας, εκδίκηση λόγω της απουσίας ενδιαφέροντος για τα πολιτικά πράγματα. διότι οι Νεοέλληνες στην πλειονότητά τους δεν είναι ενεργοί πολιτικώς, δεν ασχολούνται με τα κοινά, με το κοινό συμφέρον. διότι μετατράπηκαν σε ψηφοφόρους, υπηκόους, υποτακτικούς-πελάτες των κομμάτων, σε καταναλωτές, ακροατές, τηλεθεατές, σε ιδιώτες, απομονωμένες μονάδες έγκλειστες στον δικό τους αυτιστικό μικρόκοσμο. διότι παραχώρησαν τις σημαντικώτερες υποθέσεις του κοινού συμφέροντος σε απατεώνες επαγγελματίες πολιτικούς, σε ανίκανα και διεφθαρμένα κόμματα, στο κυνικό ολιγαρχικό σύστημα, σε άθλιους γραφειοκράτες που ενδιαφέρονται μόνο για το δικό τους ατομικό και κομματικό συμφέρον. Η παρακμή και χρεοκοπία δηλώνουν με τον πιο εύγλωττο και δραματικό τρόπο ότι η πολιτική πραγματικότητα έχει καθοριστική σημασία ιδίως για τα μεσαία και κατώτερα στρώματα, τα οποία υφίστανται τις καταστροφικές συνέπειες.


Όμως η απουσία των ανθρώπων από την πολιτική δεν συνεπάγεται και την απουσία της πολιτικής από τη ζωή τους. Η αδιαφορία τους για την εξουσία δεν σημαίνει ότι και η εξουσία αδιαφορεί γι αυτούς. Αντιθέτως νομοθετεί και αποφασίζει εν ονόματί τους και εναντίον τους. Και μάλιστα όσο μεγαλύτερη είναι η αδιαφορία των ανθρώπων τόσο μεγαλύτερη είναι η αυθαιρεσία, ο αυταρχισμός, η αλαζονεία και η απληστία της εξουσίας. Άρα είναι προς το συμφέρον των ανθρώπων να ασχοληθούν έστω και τώρα με την πολιτική.Διαβαστε περισοτεραhttp://oikonomouyorgos.blogspot.gr

Ανόητε χαιρέκακε!

Ανόητε χαιρέκακε...
Στο δρόμο ακόμη 3.000 άνθρωποι.
Τέλος τα μεροκάματα για ακόμη 3.000 οικογένειες.
Λες πως σε ενοχλούσε που πλήρωνες 4€ το μήνα την ΕΡΤ στο λογαριασμό σου επειδή δεν την έβλεπες. Οπότε καλύτερα να την κλείσουν.
Για να το διευρύνω λίγο αυτό.
Κι εγώ δεν πήγα ποτέ στην Κάρπαθο αλλά τους δρόμους και από δικά μου χρήματα τους έκαναν. Να μην τους έκαναν λοιπόν αφού δεν τους είδα και ίσως να μην τους δω ποτέ.
Και το νερό που πίνει το παιδί σου στο δημόσιο σχολείο να το κόψουν.
Πληρώνεται και από μένα αλλά εγώ δεν έχω παιδί να πίνει από αυτό.
Γιατί να το πληρώνω λοιπόν;
Και τον Στρατό; Τον στρατιωτικό ποιος τον πληρώνει; Γιατί να τον πληρώνω αφού δεν είμαστε σε πόλεμο; Να τον καταργήσουν. Να τους απολύσουν όλους και άμα μας την πέσουν, βλέπουμε.
Και τους Πυροσβέστες. Να τους απολύουν το χειμώνα. Μόνο το καλοκαίρι να τους πληρώνω.
Γιατί; Άσε που άμα μένεις στην πόλη τι σε νοιάζει για το δάσος. Ας καούν όλα. Γιατί να πληρώνω κι εγώ που μένω στην πόλη;
Και το δημόσιο ιατρείο που φτιάχτηκε στη Λέρο, να μην το έκαναν ποτέ.
Αφού κι εγώ πλήρωσα γι αυτό και ίσως να μην το χρειαστώ ποτέ.
Και το σχολείο που έγινε στην Ορεστιάδα, να μην το έχτιζαν.
Γιατί να πληρώνω κι εγώ ένα σχολείο, που δεν θα δω ούτε εγώ, ούτε το παιδί μου.
Άσε που δεν έχω παιδί. Κι άμα δεν κάνω; Γιατί να πληρώνω εγώ για τις σπουδές των παιδιών;
Και το παιδί του γείτονα που σώθηκε από την άρρωστη καρδιά του στο δημόσιο νοσοκομείο;
Από τις ασφαλιστικές εισφορές που έδινα και εγώ, σώθηκε. Να μην σωζόταν.
Αφού δεν το γνώριζα και ίσως να μην το μάθω ποτέ.
Και αν σου φαίνονται υπερβολικά όλα αυτά, μην χαμογελάς γιατί είναι και αυτά στο πρόγραμμα.
Θα συμβούν και μάλιστα γρήγορα.

Η ΕΡΤ αγαπητέ χαιρέκακε δεν είναι ένα κανάλι.
Είναι άνθρωποι. Εργαζόμενοι.
Φίλοι. Γείτονες. Συμμαθητές. Γονείς. Συγγενείς.
Όπως ήταν οι χαλυβουργοί, οι εργαζόμενοι στα κλωστοϋφαντουργεία, στα ναυπηγεία,
οι χιλιάδες απολυμένοι σε ιδιωτικές εταιρίες που έκλεισαν.
Κι εσύ χαίρεσαι...
Να χαίρεσαι λοιπόν με την κατάντια σου.
Και να μην παραξενευτείς άμα αδιαφορήσω όταν απολυθείς.
Ούτε καν να διαμαρτυρηθείς.
Γιατί δεν θα αφορά εμένα η απόλυσή σου.
Δεν θα αφορά εμένα η εξόντωσή σου.

Είναι αδιανόητη η φίμωση της ΕΡΤ.
Είναι αδιανόητη αυτή η συμπεριφορά της κυβέρνησης.
Είναι αδιανόητη η δική σου απάθεια.
Είναι αδιανόητη αυτή η χαρά σου για την εξόντωση 3000 οικογενειών!
Κι όμως, εγώ δεν θα χαρώ με την δική σου εξόντωση.
Θα παλέψω για σένα ακόμη και την ώρα που εσύ χαίρεσαι με τον πόνο του άλλου.

Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους της ΕΡΤ.
Αλληλεγγύη σε όλους τους εργαζόμενους.
Τους άνεργους, τους άστεγους.
Αλληλεγγύη σε όλους τους συνανθρώπους μας.
Κι αν δεν σε απασχολούν οι υπόλοιποι, σκέψου έστω το τομάρι σου.
Κάποια στιγμή θα χρειαστείς βοήθεια...
Ας έχεις κάπου να τη ζητήσεις...
Γιατί τότε δεν θα χαίρεσαι.

Ανόητε χαιρέκακε!

Γιάννης Κότσιρας

Το παιδαγωγείο του τζακιού

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία του Χρήστου Τσολάκη για το ρόλο της κοινωνίας και της οικογένειας στην ανάπτυξη του γλωσσικού ενστίκτου 

Μεγάλη Παρασκευή. Η εκτέλεση των 120 στο Αγρίνιο

http://agriniomemories.

             Μεγάλη Παρασκευή!
Θυσία στο βωμό της λευτεριάς της Πατρίδας. Ό,τι ιερότερο και καλλίτερο είχε ο ελληνικός λαός.
Το Αγρίνιο πρόσφερε στην ιστορία της αγωνιζόμενης Ελλάδας το ολοκαύτωμα των 120 δολοφονημένων παιδιών του. Ποιος θα μπορέσει ποτέ να περιγράψει σ" όλη της την έκταση, τη φρίκη της ημέρας; Διαβάστε εδώ απλές αφηγήσεις για τα γεγονότα της Μεγ. Παρασκευής όπως τα διηγήθηκαν φυλακισμένοι, αυτόπτες μάρτυρες και τσολιάδες ακόμη..

   http://www.agrinioart.gr

 ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ 

ποίημα του Γιάννη Ρίτσου

Τόπος ιερός, εδώ που οι αντίχριστοι ξανασταύρωσαν το Χριστό και την Ελλάδα, κ’ είταν Παρασκευή Μεγάλη, 14 του Απρίλη,
και κει που η γης ανάβρυζε κρινάκια, παπαρούνες χαμομήλια για το Πάσχα
σκάφτηκαν τάφοι και στους τάφους δε χωρούσαν οι λεβέντες,
και μες στα σπλάχνα δε χωρούσε τόσος πόνος.
Κι’ είταν το Αγρίνι ολάκερο ένας Επιτάφιος μ’ όλα του τα κεριά σβησμένα
Κι αντίς καμπάνες απ’ τον όρθρο ως το σπερνό, ντουφεκιές ακούγονταν,
κ’ οι κρεμασμένοι σάλευαν σαν καβαλάρηδες του ανέμου κ’ έφευγαν πάνω απ’ το χρόνο
και μες στο απόβροχο, τη νύχτα της Ανάστασης, τ’ άστρα που βγήκανε, λάμψη δεν είχαν
κ’ είτανε τ’ άστρα σα βρασμένο στάρι για τα κόλλυβα των σκοτωμένων,
στάρι πιτσιλισμένο μαύρη ζάχαρη, μαύρη σταφίδα, μαύρο ρόϊδι,
και στις αυλές, την άλλη μέρα, αντίς αρνιά να ψήνονται, τραγούδια  ν΄αντηχούνε,
κ’ ήλιοι τα πορτοκάλια, μες απ’ τα πλυμένα φύλλα, να φωτίζουν του χορού τις δίπλες,
μουγκός ο θρήνος και μουγκή η κατάρα πνίγονταν μες στης σκλαβιάς το μαύρο φόβο,
‘Αϊ, μανάδες Αγρινιώτισσες, τι μαύρο πουν’ το μαύρο χρώμα,
η μαύρη νύχτα και το μαύρο σας σταυροδετό τσεμπέρι,
το κυπαρίσσι της σιωπής στο μαύρο κορφοβούνι
ως και της λεμονίτσας  τ’ άσπρα λουλουδάκια μαύρισαν κ’ εκείνα
ως και το κόκκινο αίμα των παιδιών σας μαυρολογούσε πάνω στα λιθάρια.
‘Αϊ, μανάδες Αγρινιώτισσες, μαύρος καημός που βόσκησε τα φύλλα της καρδιάς σας,

όμως το γαίμα των παιδιώνε σας βγαίνει πάνω απ’ το μαύρο
κόκκινο της θυσίας, της αγρύπνιας κόκκινο,
κόκκινο της αυγής και της ελπίδας,
το κόκκινο της λευτεριάς, κόκκινο κατακόκκινο.

Βάφει τ’ αυγά της νέας Λαμπρής και του μπαξέ σας τα τριανταφυλλάκια,
βάφει και τα πουκαμισάκια τους τα τρυπημένα από τα βόλια
και τα πουκαμισάκια τους πλατειές σημαίες αγερολάμνουν
κ’ οι νιοι λεβέντες τα κρατούν και παν μπροστά στην ιστορία.
Και  νάτοι  ολόμπροστα, να ο Χρήστος, κι ο Αβραάμ, νάτος κι ο Πάνος,
Νάτος κι ο κάπταν Λίας, να κι ο Πάσχος, 19 χρονώ παλληκαράκι,
νάτοι οι 120 Αγρινιώτες μπρος στην μάντρα της Αγιά Τριάδας,
να κ’ οι 55 εκεί στο σταυροδρόμι που περνάει το τραίνο Αγρίνι-Μεσολόγγι, φορτωμένο μήλα,
να κ’ οι 200 της Πρωτομαγιάς στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής με τις αγριομολόχες,
να το προσφυγολόι της Κοκκινιάς με τα μεγάλα δαφνοκλάδια της Δημοκρατίας
να και το Δίστομο, το Κούρνοβο, και τα Καλάβρυτα με τα κομμένα σπίτια,
νάτος κι ο Γοργοπόταμος- με το γιοφύρι του σαν κόκκινο άλογο ορθωμένο,
να κ’ οι αγωνιστές του21
και οι άλλοι πριν, κ’ οι άλλοι μετά,
παιδιά μας, τα παιδιά μας με σημαίες μεγάλες.
Μπροστά, μπροστά, κατάμπροστα,
μέσα στο φως που πρόβαλε μεγάλο απ’ τις πληγές τους,
μπροστά, μπροστά, φωνάζοντας:
εκεί που η Λευτεριά ανατέλλει απ’ το αίμα μας, θάνατος δεν υπάρχει.
Λοιπόν μην κλαίτε μάνες Αγρινιώτισσες, θάνατος δεν υπάρχει
μόνο τα χέρια δώστε, αδέλφια μου, να βασιλέψει ειρήνη,
ν’ ανθίσει γέλιο στις ματιές, να λάμψει ο κόσμος όλος,
κι όλος ο κόσμος μια φωνή να τραγουδήσει: Ειρήνη, Ειρήνη, Ειρήνη.
Αθήνα
Γιάννης Ρίτσος

Δημήτρης Λιαντίνης – Αποσπασμα απο την "Γκέμμα".

Πηγη : http://distomo.blogspot.


«Στα λόγια του «ἱνατί με ἐγκατέλειπες;» βλέπω ένα συντριμμό χωρίς όρια. Το πιο αξιοθρήνητο ναυάγιο της υπαρκτικής βίωσης του ανθρώπου.

Αν γινότανε τρόπος να ξαναγυρίσει σήμερα κοντά μας, και έβλεπε τη χάρη με την οποία τον έχρισε η ιστορία, θα χαιρότανε. Γιατί θά ‘βρισκε πως την άξιζε τέτοια τιμή από τους ελάχιστους εκείνους που κατανοούν το δράμα του. Επειδή έζησε ζωντανός το θάνατο του. Στην ίδια τροχιά του Οδυσσέα και του Αινεία.
Όμως, στα εκατοντάδες εκατομμύρια που τον λατρεύουν σήμερα σα θεό, τους χριστιανούς καθώς τους λένε, θα είχε να ειπεί. Αυτός, ο φάγος και οινοπότης:

- Μα εγώ δεν είμαι χριστιανός, βρε σαφρακιάρηδες. Κι εσείς μοιάζετε σε μένα, όσο μοιάζει ο ρυπαρός ιπποπόταμος στο περήφανο άλογο με το κατάλευκο δέρμα και τα κατάμαυρα μάτια.

Όλους εσάς δεν ήρθα να σώσω. Να σας καταγγείλω ήρθα, και να σας φραγγελώσω. Το μυαλό σας, την ψευτιά σας, την αχρεία ψυχή, και τις δολερές σας πράξεις. Αυτά είχα στο νου μου, την ώρα που τίναζα τα αστροπελέκια με τα απανωτά «ουαί» για τη φαρισαϊκή ηθική σας. Με αστραπές τρεκλές, με βροντή και με λάμψη εμαστίγωσα την υποκρισία σας. Και σεις με κάματε σημαία στα ψεύδη και σάλπιγγα στις πομπές σας. Γιατί όλοι σας, από τον πάπα της Ρώμης και τον πατριάρχη της Πόλης, από το σοφό θεολόγο και το φοροφυγά επίτροπο της ενορίας ως τον τουρλωτό καθηγούμενο του μοναστηριού, είσαστε ίδιοι οι τάφοι που παράσταινα. Γιομάτοι ακαθαρσίες, μύγα κουλουμωτή, και σάπια κόκαλα.

Και τούτο το τέρας των τεράτων δύο χιλιάδες χρόνους τώρα. Το σέρνετε και χαράζετε την τροχιά της ιστορίας, όπως οι Τρώες που έσερναν εκείνο το ξύλινο άλογο με χαχανητά και αλληλούια από τα τείχη στην πόλη. Χωρίς να ξέρουν ότι ετοίμαζαν το χαμό τους. Σας βλέπω χωσμένους στα ερείπια της ιστορίας, που οι ίδιοι στο όνομά μου θα την γκρεμίσετε.

Διπλοεντέληνοι και παχυμουλαράτοι. Κακά σας έμαθε, όποιος σας είπε ότι σας φέρνω ειρήνη. Ρομφαία και μαχαίρια σας έφερα. Και το μεγάλο πόλεμο στον εαυτό σας πρώτα, και ύστερα στους υποκριτές του κόσμου. Καμωθήκατε πως δεν καταλάβατε αυτά που σας είπα. Όμως τα λόγια μου ήσαν κρυστάλλινα και καθαρά σαν τα μάτια μου. Εκείνος που είναι να τραβήξει το δρόμο μου, είπα, θα σηκώσει τον ιδικό του σταυρό. Άλλο πέρασμα δεν υπάρχει. Ούτε άλλη ερμηνεία στα λόγια μου. Μα εσείς διακωμωδήσατε την τραγωδία. Ανοίξατε πόρτα εκεί που δεν υπάρχει. Την οδηγία μου την κατεβάσατε στη λασπουριά και στα έλη σας. Όπου κοάζετε και βουτάτε με τους βαθράκους.

Εγώ να σηκώσω τις δικές σας αμαρτίες; Για ποιο λόγο τάχα, χαραμήδες; Το χρώσταγα στην αμάθεια, στην οκνηρία, στο βόλεμά σας; Στο λιανό άντερο και στο χοντρό σας;

Ναι. Είναι αλήθεια πως σας ζήτησα ν’ αγαπάτε τους άλλους. Αλλά πώς ημπορείτε, θεομπαίχτες, ν’ αγαπάτε τους άλλους, αν δεν πάψετε πρώτα ν' αγαπάτε τον εαυτό σας; Που ο καθένας σας πιστεύει πως είναι ο άξονας, που γύρω του κινείται η γη και η ιστορία;

Με παραχαράξατε ως το τελευταίο μου κύτταρο. Και διδάξατε πονηρά ότι ανέβηκα στο σταυρό, για να σας λυτρώσω. Όχι. Εκείνος που είναι να σωθεί, που σημαίνει εκείνος που διάλεξε τη ζωή της αρετής και του δίκιου, θα τραβήξει αναπόφευγα για το δικό του λόφο και το δικό του όρος.

Τέλος, κιοτήδες και κάλπηδες. Αγιορείτες, μαδεμλίνοι, δομηνικανοί, σαβουρώματα. Τέλος. Αρκετά στο όνομά μου σταυρώσατε το ανθρώπινο γένος!»
Δημήτρης Λιαντίνης – "Γκέμμα".

Ω, γελοίοι ταρτούφοι!

http://sigxroniekfrasi.blogspot.com/                                                                                      του Βασίλη Ραφαηλίδη

  Μια εκτέλεση που ήταν δολοφονία 

Οι Κυριακές είναι για τον Κύριο, όχι για τον Χάρο. Τις Κυριακές δε γίνονται εκτελέσεις. Τις Κυριακές, και τα μέλη του στρατοδικείου που καταδικάζουν σε θάνατο, και τα μέλη του εκτελεστικού αποσπάσματος που εκτελεί τις θανατικές αποφάσεις των δικαστηρίων και λέγεται εκτελεστικό γι’ αυτό το λόγο, παν στην εκκλησία. Μια εκτέλεση που γίνεται νύχτα θεωρείται δολοφονία. Οι εκτελέσεις γίνονται ευθύς μετά την ανατολή του ηλίου, ώστε να μπορέσει ο μελλοθάνατος να δει το φως της μέρας για τελευταία φορά. Για τους μελλοθάνατους κομμουνιστές είναι έθιμο, ας το πούμε έτσι, να γυρνούν και να κοιτούν τον ανατέλλοντα ήλιο, πριν σταθούν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα: Ο ήλιος θα ανατέλλει πάντα σε πείσμα όλων των σκοταδιστών.

Το κράτος σε ρόλου δολοφόνου φροντίζει να ακολουθείται ένα τυπικό στις εκτελέσεις, ώστε να φανεί πως αυτές είναι κάτι το πάρα πολύ σοβαρό και επίσημο. Φροντίζει επίσης να γεμίζει με σφαίρες τα μισά μόνο όπλα των ανδρών του εκτελεστικού αποσπάσματος. Τα άλλα μισά έχουν άσφαιρα πυρά. Καθώς δεν ξέρεις αν το δικό σου όπλο ήταν γεμάτο θάνατο, διατηρείς την ελπίδα πως εσύ δεν σκότωσες, κι έτσι μειώνει τις τύψεις σου κατά 50%. Και ποτέ ένας εκτελεστής δεν μετέχει δυο φορές σε εκτελεστικό απόσπασμα. Δεν πρέπει να αυξήσει τις πιθανότητες να είναι αυτός ο δολοφόνος. Όλο αυτό το λειτουργικό το υπαγορεύει η θρησκεία της αγάπης! Η οποία τόσο ενδιαφέρεται για το θύμα, που στέλνει παπά στον τόπο της εκτέλεσης, να φροντίσει για την ψυχή αυτού που σε λίγο θα πάει στην κόλαση. Γιατί, βέβαια, κανείς εκτελεσμένος δεν πάει στον παράδεισο. Ω, γελοίοι ταρτούφοι!

Ένα ΙΕΚ αναλαμβάνει να σχεδιάσει τη Δημόσια Εκπαίδευση

Αναδημοσίευση απο :
http://www.koutipandoras.gr

Μία ιδιωτική εταιρεία αναλαμβάνει με απευθείας ανάθεση από το υπουργείο Παιδείας το έργο ύψους 114.000 ευρώ, της μελέτης για την αποτύπωση του ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας.

Το έργο, όπως αναφέρει η εφημερίδα «Κεφαλονίτικα Νέα», ανέλαβε η εταιρεία ΕEO GROUP ΕΤΑΙΡΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ Α.Ε του Κωνσταντίνου Ροδόπουλου και ανήκει στον Όμιλο Εταιρειών ΑΚΜΗ o οποίος ειδικεύεται στο χώρο της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης. Παρά τα αντικρουόμενα συμφέροντα ανέλαβε να βάλει σε τάξη τον ακαδημαϊκό χάρτη. Περίεργο όμως είναι και το γεγονός ότι το Υπουργείο αποφάσισε να αναθέσει χωρίς διαγωνισμό σε μία ιδιωτική επιχείρηση το εν λόγω έργο αντί να το αναλάβουν επιστήμονες του ακαδημαϊκού χώρου της Ελλάδας.

Το αντικείμενο του έργου είναι η αποτύπωση των ποσοτικών και ποιοτικών χαρακτηριστικών της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης καθώς και του θεσμικού πλαισίου ίδρυσης των τμημάτων και για την εκπόνηση του θα δοθούν 114.000 ευρώ από Ευρωπαϊκά κονδύλια.

Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι με βάση ποια λογική και συμφέροντα θα γίνει η χαρτογράφηση από την EEO Group Εταιρεία Συμβούλων ΑΕ .

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ

Του Γιωργου Οικονομου 

Το νεοελληνικό πολιτικό σύστημα και η κοινωνία βυθίζονται συνεχώς σε γενικευμένη παρακμή, χωρίς κάποια ρωγμή αλλαγής και ανάκαμψης. Από την εποχή που ξέσπασε η κρίση το 2008 δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική αλλαγή στους θεσμούς που επέτρεψαν και διευκόλυναν την πορεία προς τον γκρεμό. Ούτε το πολιτικό σύστημα είναι πρόθυμο γι αυτό ούτε η κοινωνία δείχνει διάθεση για κάτι παρόμοιο. Επί πλέον η τελευταία επιτρέπει στους υπευθύνους της οικονομικής και πολιτικής χρεοκοπίας να ασκούν ακόμη κυβερνητικό έργο επιτείνοντας έτι περαιτέρω τη θλιβερή κατάσταση. Πράγματι, το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να προσφέρει λύση στο πρόβλημα, διότι είναι μέρος του προβλήματος. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ανακυκλώνει το πρόβλημα και τα αδιέξοδα, διότι εκεί βρίσκεται η μόνη ικανότητά του. Δεν έχει εκπαιδευθεί για κάτι άλλο, ούτε έχει την πρόθεση ούτε είναι ικανό να αναζητήσει δημιουργικές αντιλήψεις......

....γιατί να αντιμετωπίζουμε τις τράπεζες σαν να είναι οι Άγιοι Τόποι της οικονομίας

...«Αφήσαμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Διερωτήθηκα πολλές φορές γιατί να αντιμετωπίζουμε τις τράπεζες σαν να είναι οι Άγιοι Τόποι της οικονομίας. Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τις τράπεζες από άλλες επιχειρήσεις; Οι τράπεζες είναι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και όταν διαπράττουν μεγάλα λάθη θα πρέπει να χρεοκοπούν. Σε διαφορετική περίπτωση τους δημιουργούμε την εντύπωση πως μπορούν να παίρνουν μεγάλα ρίσκα χωρίς ευθύνη. Δεν γίνεται όταν έχουν επιτυχία να σημειώνουν μεγάλα κέρδη και όταν αποτυγχάνουν να καλείται ο φορολογούμενος να πληρώσει τον λογαριασμό», εξηγεί ο ισλανδός πρόεδρος.

Διαβαστε την ενδιαφερουσα αναρτηση στο http://etolikomep.blogspot.gr

Έρχεται οσονούπω ο…ξυλοσομποτζακο-φόρος

Με τη δημόσια Υγεία «παίζει» η κυβέρνηση, αφού παρά τα εσκεμμένα και κατευθυνόμενα δημοσιεύματα για την… αιθαλομίχλη χωρίς να τονίζουν ότι για όλα φταίει η άφρονα απόφαση της κατακόρυφης αύξησης της τιμής του πετρελαίου, και όχι ο κοσμάκης που παγώνει και αναγκάζεται να καίει …καρέκλες για να ζεσταθεί, σε τζάκια και ξυλόσομπες, έρχεται ο ιατρικός σύλλογος και το ΚΕΕΛΠΝΟ και μιλούν για σοβαρές επιπτώσεις στην Υγεία.
Τι κάνει η κυβέρνηση:

Πραγματοποίησε σύσκεψη για το θέμα με την παρουσία μόλις ενός μέλους της κυβέρνησης (!) της υφυπουργού Υγείας Φωτεινής Σκοπούλη και με τη συμμετοχή γενικών γραμματέων και υπηρεσιακών παραγόντων η οποία αναγνώρισε πως «δεν είναι θέμα οικονομίας ???? αλλά δημόσιας Υγείας» και έπεσε στο τραπέζι η πρόταση να …..επιβάλουν φόρο σε όσους χρησιμοποιούν Τζάκια και σόμπες...

Όποτε να αναμένετε …πράσινο φόρο, για λόγους… δημόσιας υγείας για αυτό τον λόγο υπάρχει τόση πρεμούρα με την αιθαλομίχλη .


http://eleftheriskepsii.blogspot.gr

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Γιωργος Ν. Οικονομου Δρ Φιλοσοφιας


Το Πολυτεχνείο 1973 συνιστά πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα πολιτικό γεγονός και ως τέτοιο άφησε σημαντική παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές, όπως φάνηκε από την πολιτική δυναμική και τις εντάσεις που δημιουργούσε επί δεκαετίες κάθε χρόνο στην επέτειο. H κατάληψη-εξέγερση τον Νοέμβριο 1973 έχει τα χαρακτηριστικά ενός αυτόνομου κινήματος, με πολιτικό περιεχόμενο και πολιτικούς στόχους, ανεξάρτητο από κόμματα, ηγέτες, ιδεολογίες και γραφειοκρατίες.
Ένας από τους κύριους στόχους του Πολυτεχνείου 1973 ήταν η Δημοκρατία. Όχι φυσικά κάποια αποκατάσταση του προηγουμένου διεφθαρμένου και αποτυχημένου κοινοβουλευτισμού ή κάποια βελτιωμένη εκδοχή του, αλλά ένα πολίτευμα στο οποίο ο δήμος θα είναι ουσιαστικά κυρίαρχος, θα υπάρχει «λαϊκή κυριαρχία» ή «λαϊκή εξουσία» (χρησιμοποιώ εδώ τους όρους που υπήρχαν στα συνθήματα των εξεγερμένων και στην Ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής). Οι όροι αυτοί δεν είχαν τις σημασίες που έχουν συνήθως στα κοινοβουλευτικά πολιτεύματα και συντάγματα, και ισοδυναμούν με την απουσία λαϊκής κυριαρχίας – «όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον λαό και ασκούνται από τους αντιπροσώπους». Υπήρχε σαφής εκφρασμένη απόρριψη του προδικτατορικού καθεστώτος, όχι μόνο της μοναρχίας, αλλά και του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, που είχε καταντήσει έρμαιο των δημαγωγών, του παρακράτους, του Στρατού και των επεμβάσεων των Ηνωμένων Πολιτειών. Το προδικτατορικό καθεστώς για τους συμμετέχοντες σε καμία περίπτωση δεν ήταν δημοκρατικό, εν αντιθέσει με την κυρίαρχη ιδεολογία της Μεταπολίτευσης ότι με το τέλος της δικτατορίας το 1974 «αποκαταστάθηκε η δημοκρατία»!
Μία σαφής ένδειξη για την ιδέα της δημοκρατίας που είχαν κατά νου οι συμμετέχοντες, ή τουλάχιστον η πλειονότητά τους,....

Το παρκο των ψυχων

   

Επισκεφθείτε το πάρκο των ψυχών !!!!!