Στα χρόνια της πείνας και της κατοχής οι άνθρωποι των πόλεων ξεχύθηκαν στα χωριά πουλώντας ότι είχαν η ανταλλάσσοντας το με λίγη τροφή .
Μαυραγορίτες πουλούσαν αντικείμενα στα χωριά που απέκτησαν για ένα κομμάτι ψωμί.
Έτσι έπεσε και στα χέρια της γιαγιάς μου η εικόνα ,αναπαράσταση, της δευτέρας παρουσίας.
Κρεμασμένη στο τοίχο ,φωτιζόμενη από το χαμηλό φως της λάμπας πετρελαίου γίνονταν ακόμη πιο τρομακτική και σε κάθε μας παιδικό αμάρτημα ,πάντα βρίσκονταν κάποιο δάχτυλο που μας την έδειχνε.

Και στο σπίτι -καλύβι- του μπάρμπα μου,τα ίδια
Πεντάχρονο παιδί  είδα στον ύπνο μου την φιγούρα με τα κέρατα να με κυνηγά.Ακόμη το θυμάμαι το όνειρο

Ποιος διεστραμμένος νους την έφτιαξε δεν ξέρω.Ξέρω όμως πως με ένα πράγμα μπορείς να ελέγξεις τον άνθρωπο ,Με τον τρόμο Και αυτό τα διάφορα ιερατεία το γνωρίζουν καλά.Γιαυτό και σήμερα τόση τρομοκρατία.
Άλλο φόβος, άλλο φοβία και άλλο τρόμος.Ο λογικός φοβάται πριν αποφασίσει .Είναι φυσιολογικό είναι στιγμιαίο είναι ένστικτο .
Μην αφήσουμε λοιπόν το φόβο να γίνει φοβία, από όπου και να προέρχεται, πρέπει να τον νικήσουμε και  να αποφασίσουμε για το ,τι πρέπει να κάνουμε.




Δες τε κι αυτο